- başqa
- 1. sif. Bu yox, digər, o biri, əvvəlkindən fərqli; qeyri, ayrı, sair, özgə. Başqa adam. Başqa iş. Başqa yer. Başqa aləm. Başqa cür. Başqa vaxt. Başqa sayaq. – Deyirlər özgə yerin əhli hüsni-zibadır; Bu şuxlərdə vəli başqa bir məlahət var. S. Ə. Ş.. Qonşu həyətin qapısı başqa küçəyə açılırdı. M. C..2. qoş. Qeyri, savay. Yusifin Səlimdən başqa bir oğul və iki qızı var idi. N. N.. Torpaq döşəmə üzərində bir həsir qırığından başqa heç nə yox idi. Ə. M.. <Uğur:> Səndən yaxşılıqdan başqa heç nə eşitməmişəm. İ. Ə..3. İs. mənasında. Yad, özgə, başqası. Başqaları buna nə deyər? Başqalarının yanında. Bunu mənə başqası dedi. – <Ramazan:> Adamın öz daxması başqalarının sarayından qiymətli görünür. M. Hüs..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.